Dit is het waargebeurde pestverhaal van Quincy. Door haar zelf geschreven en ingestuurd naar de Week Tegen Pesten omdat zij met haar verhaal meer aandacht wil vragen voor pesten. Het meisje op de getoonde afbeelding is niet Quincy.
Ik word al zo’n 9 jaar gepest op verschillende scholen. Het begon op de basisschool en duurde tot ik klaar was met de middelbare school. Zelfs op scholen met een pestprotocol voelde ik niet de steun die ik hoopte te krijgen.
Een voorval waarbij ik me machteloos voelde was op een school waar ik juist naartoe was gegaan omdat ik zo gepest werd op mijn oude school. Een keer in de klas werd mijn stoel onder me vandaan getrokken en klapte ik met mijn hoofd tegen de muur.
“Iedereen moest lachen, ook de docent.”
Toen ik boos reageerde kreeg ik te horen dat ik maar weer op mijn stoel moest gaan zitten. Het zou aan mij liggen dat ik was gevallen, had ik maar gewoon moeten gaan zitten. “Het was maar een grapje, Quincy…” Toen ik later mijn moeder aan de lijn had, hoorde ze aan mijn stem dat er iets was gebeurd. Ze is naar school gekomen om het te bespreken. Maar ik werd in eerste instantie niet geloofd. Het zou mijn eigen schuld wel zijn. Pas toen ze de camerabeelden terugkeken bleek dat ik gelijk had.
Een ander grapje heeft wel drie maanden geduurd. Iedere dag werden mijn banden lek gestoken. Ik had mijn fiets speciaal in het zicht van een camera geplaatst. Toen ik vroeg aan de daders waarom ze dat deden antwoordden ze dat ze dat leuk vonden. Ook nu stapte ik weer om hulp naar de school, maar daar zeiden ze dat ze er geen camerabeelden van hadden. Ondertussen zat ik niet alleen met een rotgevoel, maar moest ik ook voor de kosten van mijn kapotte banden opdraaien.
Ik dacht, laat ik nog maar even volhouden en dan ben ik van die school af.
Op de laatste school waar ik speciaal naartoe was gegaan vanwege dat pestprotocol was het het ergste. Je kon er online een melding doen als je gepest werd. Maar van de 1000 meldingen die ik heb gedaan heb ik nooit iets terug gehoord. Ik zat daar in mijn laatste jaar, dus ik dacht, laat ik nog maar even volhouden en dan ben ik van die school af.
Voor de leraren en docenten die dit zien: Kijk niet alleen naar wat er in jouw ogen is gebeurd. Een verhaal heeft altijd twee kanten. Ik kreeg altijd het gevoel dat de leraren vonden dat het aan mij lag.
De Week Tegen Pesten zit erop. Meer dan 1250 scholen deden mee en gingen aan de slag met het thema ‘Goed voor elkaar’. Het leverde mooie gesprekken op in vele klassen. De Week Tegen Pesten mag dan voorbij zijn, maar het belang van ‘Goed voor Elkaar’ houdt natuurlijk niet op. Laten we samen verder bouwen aan een veilig schooljaar en blijvend aandacht besteden aan respect, begrip en vriendelijkheid.
Verder lezen
Op een gewone werkdag hadden wij een interessante e-mail in de inbox van ‘Week Tegen Pesten’. Het was een e-mail van de 12-jarige Darren. Hij mailde ons over zijn eigen ervaring met pesten en hoe vastbesloten hij daardoor is om pesten tegen te gaan. Hij wilde graag een bezoekje brengen aan het team van de Week Tegen Pesten om ons een paar vragen te stellen.
Verder lezen